Terug van weggeweest!
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
24 September 2016 | Nederland, Oudenbosch
Een heerlijk gevoel overvalt me zodra ik achter met laptop ga zitten. Tegenwoordig is mijn telefoon het antwoord op van alles; ‘wanneer gaat de trein precies, hoe laat moet ik waar zijn en hoe kom ik daar’? (bijna) alles kan ik er mee vinden, mijn laptop is dus eigenlijk overbodig, maar toch.. Zodra ik achter mijn laptop kruip begint het te kriebelen, te kriebelen om weer te gaan schrijven. Ik ga weer aan iets beginnen wat er voor zorgt dat de energie door m’n lijf giert. Ja lieve mensen.. Ik ga eindelijk weer een reis maken en dit keer brengt het vliegtuig me niet naar Afrika. Voor sommige van jullie even wennen, dat was het voor mezelf namelijk ook wel een beetje. Ik ga een hele andere richting op, een richting waar ik verder nog nooit geweest ben. Afgezien van het rijst eten thuis, de spleetogen die ik heb als ik lach waardoor mensen me wel eens vragen of ik van Aziatische afkomt ben, ben ik nog nooit in Azië geweest. Yes, Asia it is!
Maar goed, voor alles moet een eerste keer zijn. Aanstaande maandag 26 september vertrek ik voor 10 weken naar zuid-Azië, naar de plaats van bestemming, Nepal.
Gelukkig hoef ik deze reis niet alleen te maken en had ik mijn partner in crime als snel gevonden. Pauline zag het na Ghana gelukkig nog zitten om met mij nog een avontuur aan te gaan. M’n trouwe volgers en een hoop vrienden en familie kennen haar al maar voor degene die nu met vraagtekens zitten zal ik haar even voorstellen. Pauline is de aller leukste, grappigste en gezelligste Belg die er is. We hebben elkaar ontmoet toen we samen met elkaar opgescheept zaten in het gastgezin in Ghana, Tamale bij mama Irene. Samen hebben we gewerkt in een ziekenhuis in Ghana en zij is bijna klaar het haar opleiding tot verloskundige.
Ik werk met ontzettend veel plezier in het Sophia op de kinderoncologie afdeling. Maar toch zat er een gevoel dat aan me knaagde, ik wilde weer een reis maken. Een reis waar ik vrijwilligerswerk kon combineren met genieten van de cultuur, natuur, het eten en de mensen van het land. Gelukkig was dit op redelijk korte termijn te realiseren. Dus na een belletje met Pauline, een gesprekje op het werk was met 1 druk op de knop m’n ticket geboekt. Nepal, pas maar op we komen er aan.
De keus om voor Nepal te gaan was niet heel makkelijk. Ik wilde graag weer terug naar het werelddeel waar ik mijn hart aan verloren ben, aan de kinderen, de natuur en de cultuur van het ‘oh zo mooie’ Afrika. Maar Pauline wist me te overtuigen dat er naast de A van Afrika ook een andere A op de wereld is. De A van Azië moet me gaan verrassen, moet me nieuwe dingen laten ontdekken en ondervinden.
Na de aardbeving in april 2015 heeft Nepal nog steeds last van de nasleep van de beving. Wat ik lees op verschillende nieuwsbronnen is dat met name nog steeds mensen last hebben en zwaar getroffen zijn. Miljoenen kinderen zijn zwaar getroffen en vermist, huizen beschadigd of verwoest, hele gezinnen dakloos, economische schade aan de landbouw gewassen en dan hebben we het nog niet eens over de emotionele schade die de mensen opgelopen hebben. Het is dus een land waar ik graag naar toe ga om iets te doen, om m’n handen uit de mouwen te steken en te helpen.
Via de vrijwilligersorganisatie Vrijwillig wereldwijd gaan we naar Bhaktapur, een stad vlakbij de hoofdstad Kathmandu. We gaan werken in het ziekenhuis Sidhi Memorial woman and children.
We verblijven helaas niet in een gastgezin door de gevolgen van de aardbeving maar in een guesthouse vlakbij het ziekenhuis. Al met al hopen we snel contacten te kunnen leggen en het echte Nepalese leven in te kunnen duiken. Maar zoals ik in Afrika al ervaarde, er komt van alles op je pad ook als je het juist niet verwacht.
De hele week loop ik al als een stuiterbal rond en kijk ik er enorm naar uit. Ik kan bijna niet meer wachten. Na een geslaagde ‘laatste’ dag op m’n werk, een gezellige avond met m’n vriendinnen rest me nu nog het pakken van m’n spullen. Het meest favoriete stuk van de reis altijd. Wikken en wegen wat wel en niet mee te nemen, in de tas, uit de tas, op de weeg schaal en op het laatste moment nog dingen er in blijven proppen. Je zou toch onderhand denken dat het steeds makkelijk moet gaan.. Helaas helaas, haha ik zal hier nooit goed in worden, keuzes, keuzes.. Naast m’n eigen spullen heb ik heel veel kleding, verbandspullen en speelgoed wat ik mee kan nemen naar Nepal. Dat wordt nog wel een uitdaging om alles mee te kunnen nemen maar daar heb ik nog precies 2 dagen voor.
Ik hoop bij aankomst snel internet te kunnen vinden en jullie mee te kunnen laten reizen met mijn hopelijk onvergetelijke avonturen.
Het aftellen is begonnen, nog 2 dagen en ik vlieg weer een nieuw avontuur tegemoet, ik kan bijna niet wachten.
Liefs de schrijvende zuster,
Annemiek
Maar goed, voor alles moet een eerste keer zijn. Aanstaande maandag 26 september vertrek ik voor 10 weken naar zuid-Azië, naar de plaats van bestemming, Nepal.
Gelukkig hoef ik deze reis niet alleen te maken en had ik mijn partner in crime als snel gevonden. Pauline zag het na Ghana gelukkig nog zitten om met mij nog een avontuur aan te gaan. M’n trouwe volgers en een hoop vrienden en familie kennen haar al maar voor degene die nu met vraagtekens zitten zal ik haar even voorstellen. Pauline is de aller leukste, grappigste en gezelligste Belg die er is. We hebben elkaar ontmoet toen we samen met elkaar opgescheept zaten in het gastgezin in Ghana, Tamale bij mama Irene. Samen hebben we gewerkt in een ziekenhuis in Ghana en zij is bijna klaar het haar opleiding tot verloskundige.
Ik werk met ontzettend veel plezier in het Sophia op de kinderoncologie afdeling. Maar toch zat er een gevoel dat aan me knaagde, ik wilde weer een reis maken. Een reis waar ik vrijwilligerswerk kon combineren met genieten van de cultuur, natuur, het eten en de mensen van het land. Gelukkig was dit op redelijk korte termijn te realiseren. Dus na een belletje met Pauline, een gesprekje op het werk was met 1 druk op de knop m’n ticket geboekt. Nepal, pas maar op we komen er aan.
De keus om voor Nepal te gaan was niet heel makkelijk. Ik wilde graag weer terug naar het werelddeel waar ik mijn hart aan verloren ben, aan de kinderen, de natuur en de cultuur van het ‘oh zo mooie’ Afrika. Maar Pauline wist me te overtuigen dat er naast de A van Afrika ook een andere A op de wereld is. De A van Azië moet me gaan verrassen, moet me nieuwe dingen laten ontdekken en ondervinden.
Na de aardbeving in april 2015 heeft Nepal nog steeds last van de nasleep van de beving. Wat ik lees op verschillende nieuwsbronnen is dat met name nog steeds mensen last hebben en zwaar getroffen zijn. Miljoenen kinderen zijn zwaar getroffen en vermist, huizen beschadigd of verwoest, hele gezinnen dakloos, economische schade aan de landbouw gewassen en dan hebben we het nog niet eens over de emotionele schade die de mensen opgelopen hebben. Het is dus een land waar ik graag naar toe ga om iets te doen, om m’n handen uit de mouwen te steken en te helpen.
Via de vrijwilligersorganisatie Vrijwillig wereldwijd gaan we naar Bhaktapur, een stad vlakbij de hoofdstad Kathmandu. We gaan werken in het ziekenhuis Sidhi Memorial woman and children.
We verblijven helaas niet in een gastgezin door de gevolgen van de aardbeving maar in een guesthouse vlakbij het ziekenhuis. Al met al hopen we snel contacten te kunnen leggen en het echte Nepalese leven in te kunnen duiken. Maar zoals ik in Afrika al ervaarde, er komt van alles op je pad ook als je het juist niet verwacht.
De hele week loop ik al als een stuiterbal rond en kijk ik er enorm naar uit. Ik kan bijna niet meer wachten. Na een geslaagde ‘laatste’ dag op m’n werk, een gezellige avond met m’n vriendinnen rest me nu nog het pakken van m’n spullen. Het meest favoriete stuk van de reis altijd. Wikken en wegen wat wel en niet mee te nemen, in de tas, uit de tas, op de weeg schaal en op het laatste moment nog dingen er in blijven proppen. Je zou toch onderhand denken dat het steeds makkelijk moet gaan.. Helaas helaas, haha ik zal hier nooit goed in worden, keuzes, keuzes.. Naast m’n eigen spullen heb ik heel veel kleding, verbandspullen en speelgoed wat ik mee kan nemen naar Nepal. Dat wordt nog wel een uitdaging om alles mee te kunnen nemen maar daar heb ik nog precies 2 dagen voor.
Ik hoop bij aankomst snel internet te kunnen vinden en jullie mee te kunnen laten reizen met mijn hopelijk onvergetelijke avonturen.
Het aftellen is begonnen, nog 2 dagen en ik vlieg weer een nieuw avontuur tegemoet, ik kan bijna niet wachten.
Liefs de schrijvende zuster,
Annemiek
-
24 September 2016 - 17:21
Lia Den Ouden:
Lieve Annemiek, ik kijk uit naar je verhalen.Zo leer ik het land ook wat kennen,dat wordt weer smullen. Jij van het andere eten ,wij van je vermakelijke belevenissen.Ik wens je een heel goede reis,een leerzaam verblijf met mooie ontmoetingen. Groetjes, en kom heel terug.
Lia,als je het nog wil zeggen , -
24 September 2016 - 17:38
Tante Lianne:
Goede reis, hou je hoofd koel en je voeten warm . -
24 September 2016 - 17:38
Tante Lianne:
Goede reis, hou je hoofd koel en je voeten warm . -
24 September 2016 - 17:46
Elmy:
Spannend weer Annemiek.. Ik ga je volgen! -
24 September 2016 - 18:18
Wouter Smit:
Hoi Annemiek, kei veel plezier tijdens deze uitdaging.
Alle goeds en leuk om je op deze manier weer te volgen.
Nepal boft maar ..
Succes! -
24 September 2016 - 19:28
Conny:
Annemiek een goede reis en mooie ervaringen toegewenst. -
24 September 2016 - 20:07
Margret:
Annemiek, heel veel plezier en ook succes met het werk. En fijn dat je dit werk doet. Ik hoop snel je verhalen weer te kunnen lezen. Groetjes, Margret -
24 September 2016 - 21:04
Karlijn:
Annemiekse, toevallig vanmiddag met je ouders het over jou...en je reis gehad. Mooie reis denk ik en leuk dat we het vanuit Nederland weer mee kunnen lezen. Ontzettend veel mooie ervaringen toegewenst! Ze zullen in Nepal blij zijn dat jij eraan komt. Xx -
24 September 2016 - 22:14
Piet Dirven:
Wat kun je toch pakkend schrijven
Goede reis en veel plezier samen met Pauline -
24 September 2016 - 23:09
Mirjam Huisinga:
Lieve Annemiek, een hele goede, veilige reis toegewenst.
We gaan je blog weer met heel veel plezier volgen. XXX -
25 September 2016 - 07:01
Moniek:
Pauline en Annemiek heel veel plezier. Dat wordt weer een mooi avontuur. Geniet van alles om jullie heen. -
25 September 2016 - 10:12
Manon:
Jeej, je gaat ons weer verblijden met je verhalen!
Hopelijk is je tas inmiddels een beetje ingepakt en is de stuiterbal een beetje uitgestuiterd haha.
Je gaat weer een aantal geweldige weken/maanden tegemoet, hopelijk ga je daar heel veel mensen helpen en blij maken!
Geniet ervan, van de grote en van de kleine dingen..
Dikke kus -
25 September 2016 - 11:24
Wietske:
Hey Annemiek,
Tijd geleden dat we elkaar gesproken hebben maar zie net je mailtje en wil je heel veel plezier en succes wensen daar in Nepal samen met je vriendin.
Wat een prachtig vooruitzicht!
Ik ga je volgen!
Groetjes Wietske -
25 September 2016 - 16:30
Daisy:
Lieve bijna verwegvriendin!
Ga onwijs veel genieten, leren, ontmoetten, ervaren en mooie herinneringen maken!!
Dikkeknuffelkus -
25 September 2016 - 21:20
Carola:
Spannend weer Annemiek ! GENIET .. -
26 September 2016 - 06:17
Mirjam Wubbolts-Schrauwen:
Lieve Annemiek,
Onwijs veel plezier op deze nieuwe reis!!!
Ga genieten en ervaren en wij zullen je vanuit Standdaarbuiten volgen.
Leuk om je verslagen weer voor te kunnen lezen aan de bewoners.
Goede reis namens ons allemaal.
Iedereen van Thomashuis Standdaarbuiten. -
26 September 2016 - 10:04
Arie Onnink:
Hai Annemiek,
Wat een geweldig plan. En dat in prachtig Nepal.
Meer dan genoeg te doen. Veel succes en groetjes van
De Onninx -
26 September 2016 - 13:22
Coby Snijders:
Hoi Annemiek,
Wat een bijzonder initiatief weer! Hele goede reis gewenst en heel veel succes in Nepal.
Groetjes,
Coby -
26 September 2016 - 21:19
Samantha:
Hoi annemiek!
Heel veel succes en plezier met je nieuwe avontuur. Zeker ga ik je weer volgen en ik wens jullie dan ook het allerbeste!! Jullie kunnen het meiden!!
Liefs je trouwe volgster ;-)
Samantha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
